Bovendien bevat het boek een exclusief interview met choreografe Carmen Mota. Als klein meisje van vier wist Carmen Mota mensen al te betoveren als ze danste op muziek in het Retiro park in Madrid. Binnen de kortste keren vormde zich een kring rond haar en kon haar moeder haar nauwelijks meer mee naar huis krijgen. Toch was het allesbehalve vanzelfsprekend dat ze danseres zou worden. Artiest worden in de naoorlogse jaren in de dictatuur die Spanje was, was niet eenvoudig. Danseressen werden gezien als meisjes van lichte zeden. Vrouwen waren op deze wereld om te trouwen en kinderen te krijgen. En dat deed Carmen dan ook braaf. Ze trouwde en kreeg drie kinderen. Maar dat weerhield haar er op geen enkel moment van haar dromen na te jagen. En nu - op drieënzeventigjarige leeftijd - betovert ze jaarlijks duizenden mensen met haar Compañia de Danza.
Het volledige interview over deze passievolle vrouw is te lezen in het boek.